Przedawkowanie psychedryny.

Przedawkowanie psychedryny może wywołać psychozy podobne do kokainowych. Przewlekłe nadużywanie psychedryny prowadzi do uporczywej bezsenności, która z kolei grozi babitromanią. Wartość lecznicza tych używek, jeśli chodzi o usuniecie przygnębienia, jest nikła i zwodnicza, gdyż działanie jest krótkotrwałe, często objawowe, i grozi powstaniem nałogu. W pewnych przypadkach zamiast spodziewanej euforii, środki te wywołują właśnie niepokój i lęk, a nawet dłużej trwające przykre stany rozdrażnienia. Ale nawet przy euforyzującym działaniu tych używek osiągnięta korzyść jest mniejsza niż doznane szkody. Rzecz ma się podobnie jak przy działaniu kokainy. Środki te pobudzają na krótki czas, po czym następuje znacznie dłużej trwający odczyn przykrego znużenia, wyczerpania, przygnębienia niechęci do wysiłków, a po pewnym czasie dochodzi do zaburzeń układu krążenia w chwili obecnej spożycie tych leków znacznie spada i tylko wyjątkowo spotkać można narkomanów tego typu. Na osobne miejsce zasługuje dolantyna a (chlorowodorek estru etylowego kwasu etylowo  4-fenylopiperydyno-4-karboksylowego). Jest to syntetyczny środek o działaniu zbliżonym do heroiny. Zalecano go w czasie ostatniej wojny jako nieszkodliwy środek przeciwbólowy rzekomo nie grożący wytworzeniem się nałogu. Twierdzenia te okazały się w praktyce niesłuszne. Osobiście widziałem przypadki u lekarzy. Objawy nie różnią się niczym od objawów ciężkiego morfinizmu z daleko posuniętym zwyrodnieniem uczuciowości wyższej. W ostatnich latach zaczynają się pojawiać coraz liczniej przypadki dolantynizmu i w naszym kraju. Przypadki te powinny stanowić przestrogę. T0 samo dotyczy wyjątkowo potężnego środka przeciwbólowego Paifiufi (d-2,2-dwufenylo          -3-metylo-4-morfolinobutyrylopirolidyna). Lek ten może prowadzić po dłuższym stosowaniu do nałogu, dlatego słusznie podlega prawu o środkach odurzających. Środków tego typu nie wolno dawać choremu do rąk; stosować je może tylko lekarz według swojego własnego uznania. Zwłaszcza najświeższe piśmiennictwo francuskie (Lereboullet, Benda, Cathala; 1959) przynosi liczne głosy alarmu na temat tego leku. Jego synonimy brzmią: R 875, pyrrolamidol, dextromoramide. [hasła pokrewne: moczenie dzieci, nietrzymanie moczu, endometrioza pęcherza moczowego ]